Half mens, half dier

Of ze bestaan hebben is nog een mysterie of ze ooit zullen bestaan is een vraag die iedere wetenschapper bezig houdt. Momenteel bestaan ze enkel in sprookjes, mythen en fantasieën van het menselijke brein.

Op mijn beurt zeg ik altijd, als het menselijke brein iets bedenkt dan moet dat vroeg of later werkelijkheid worden. Al duurt het jaren en jaren, ooit zal de mens in staat zijn om de gedachten in het verleden in de toekomst om te zetten in werkelijkheid.

Denk maar aan de Icarus, uit de Griekse mythologie ... hij zou een stel vleugels van een houten raamwerk, veren en was hebben gemaakt zodat hij ermee kon vliegen. Ok, we hebben nog steeds geen vleugels aan ons lichaam, maar we hebben tegenwoordig wel vliegtuigen ... wie had dat toen geloofd? In de boeken van Jules Verne konden wij ook naar de maan gaan, met onderzeeërs de oceanen oversteken ... op dat moment was het eigenlijk allen maar mogelijk in het brein van de schrijver mogelijk. Jaren later werd het werkelijkheid, zou gaat het en zo zal het altijd gaan.

Maar nu iets heel anders, iets dat alleen in science fiction films kan. Namelijk het samensmelten van een menselijke en dierlijke embryo, wat krijg je dan? Een half mens half dier wezen ... de vraag is wat gaan wij hiermee doen? Volgens de wetenschappers is het slechts een experiment om inzicht te krijgen in ziektes als bijvoorbeeld Parkinson.

De doelstelling is duidelijk, Parkinson is een vreselijke ziekte ... maar stopt het hier of gaan de wetenschappers verder? Dat is niet alleen een kwestie van ethiek maar ook van beperkingen en grenzen verleggen.

Wat is nu het geval, in Engeland wil men een wet aannemen die het wetenschappers mogelijk zou maken embryo’s te maken die half mens, half dier zijn. Echter Britse katholieke bisschoppen zij hier pertinent op tegen en waarschuwen voor de gevolgen buiten het fiet dat ze het weerzinwekkend vinden. Maar de wetenschappers houden vol dat zij alleen DNA injecteren in eicellen van koeien, waaruit al het dierlijke DNA is verwijderd. Zo kunnen hybride-embryo’s gemaakt worden, die alleen menselijke genen bevatten en stamcellen zouden kunnen genereren. Terwijl de Britse katholieke bisschoppen beweren dat de wetenschappers door de nieuwe wet een eicel van een vrouw kunnen bevruchten met een spermacel van een dier.

Maar wat zal er gebeuren als men per ongeluk niet de dierlijk embryo met de menselijke DNA maar juist de menselijke embryo met de dierlijk DNA zal bevruchten?


Op dit moment weten we dat eenvoudig genoeg niet en het is de vraag of we dit ooit willen weten. Gaan we niet te ver in ons nieuwe rol "om voor god te spelen"? Of is dit uiteindelijk onze doelstelling, althans van de mens ... geschapen door een God (of energie) en uiteindelijk de evolutie van de mens afsluiten met het overnemen van Gods werk? Oftewel wie bepaalt wie voor God mag spelen en wie niet ... de elitaire wetenschappers hebben altijd een leidende rol gehad in de geschiedenis van de mensheid, zullen zij ook weten dat zij een dubbele rol hebben in de hedendaags maatschappij? Hiermee bedoel ik dat aan de ene kant zij proberen levens te redden, door ziektes te genezen enzovoort ... echter aan de andere kant proberen ze grenzen te verleggen en nieuwe levensvormen te ontdekken c.q. te creëren zoals het klonen van dieren, het kruisen van dierlijke DNA en nu anno 2008 het kruisen van menselijk en dierlijk DNA.

Wie kan de locomotief der evolutie tegenhouden, al is het maar hem op de goede spoor terugbrengen ... nog even en de locomtief ontspoort.