Echter na eten kwam Mimi naar beneden, maar van Tess nergens een spoor te bekennen. Maar toch ging er geen belletje bij mij rinkelen.
Pas toen Angeleyes 's-avonds laat thuiskwam en vroeg of alle dieren thuis waren gingen bij mij allerlei alarm bellen af ........ waar is Tess! Na een uitgebreide zoektocht door het hele huis was gebleken dat Tess spoorloos was verdwennen. Angeleyes had haar nog in de ochtend naar buiten gelaten, voor haar dagelijks uitstapje. Maar Tess kwam altijd braaf naar huis en wachte voor de deur tot iemand opendeed of thuiskwam als niemand thuis was, zo ging het altijd ... tot afgelopen vrijdag.
Tess is nu al drie dagen weg en wij weten nog van niets, dierenasiel gebeld en overal gezocht waar we konden vermoeden dat zij daar zou zijn. Maar nog steeds nergens een spoor van Tess te bekennen. Ik voel mij machteloos en kan weinig doen dan behalve afwachten, het ergste is dat wij niet weten of ze nog leeft of dood is ... voor ons is het moeilijk om niets te weten.
Daarnaast hebben wij geen afscheid kunnen nemen in het geval dat ze overleden is of aangereden is door een aauto of wat dan ook. Het liefst willen wij haar zo snel mogelijk terughebben, het wachten is slopend voor je zenuwgestel en je geduld wordt keer op keer op de proef gesteld ... tientallen keren loop je naar de voordeur om de deur open te doen in de hoop dat Tess ineens verschijnt en binnen zal komen zoals ze zoveel keren heeft gedaan onder begeleiding van haar enthousiaste miauw.
Overdag en 's-avonds hoor je in je hoofd haar miauw, maar bij nader onderzoek is het vals alarm ... het zit in je hoofd en gaat niet weg.
Waar ben je Tess?
Maar Tess antwoord niet, Tess is er niet meer ... kom je ooit terug?
Maandag, gaan we een aantal pamfletten plakken in de hoop dat iemand haar gezien heeft of iets weet. De zoektocht naar Tess gaat verder ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten