23 mei 2008

Onze Tess

Onze Tess is nog steeds weg. Na overal posters in de wijk te hebben opgeplakt, een buurtonderzoek gehouden, met verschillende mensen gesproken......is het spoor nog niet gevonden. Het is heel frustrerend en geeft je een gevoel van onmacht. Tess, waar ben je??? Ik mis je heel erg, je was niet alleen een bijzondere mooie kat, maar ook een vriend. Onze band, hoe je lekker dicht tegen mij aan kroelde, op schoot, maar ook helemaal in mijn armen, op mijn buik of rug, als je maar dicht bij mij kon zijn. Je miauwtjes, ik herkende ze allemaal en begreep wat je wilde zeggen. De tijd zal het leren maar hoe dan ook ik wil je terug. Ook als je niet meer leeft, wil ik je terug opdat ik je ten ruste kan brengen en ik ook rust krijg. Ik mis je iedere dag en zolang je niet terug bent zal ik je iedere dag blijven missen. Zelfs Mimi, is onrustig en verdrietig, ze miauwt en blijft uren uit het raam kijken, ook zij vraagt zich af waar je blijft, waarom je nog niet thuis bent. Sammy, die snapt het niet, hoe kan jij nou weg zijn.?

Veel mensen denken met mij mee en leven mee. Ook mensen die je normaal niet spreekt. Mensen die blijk geven dat een huisdier niet zomaar een dier is maar een gezinslid. Deze mensen snappen het en snappen het verdriet dat een huisdier achterlaat als die vertrekt, ongeacht de manier waarop. Alle huisdieren houden onvoorwaardelijk van hun baasjes. Ze zijn er als je het even niet ziet zitten, ze zijn er om je te troosten, alsof ze het aanvoelen. Jij kon niet tegen stem verheffingen, dan kwam je heel lief miauwend tussen.....al was er geen ruzie maar je kon niet tegen onrust.

Als er een dierenhemel is met een kattenafdeling, lieve Tess hoop ik dat je geen zorgen, pijn of verdriet hebt, dat je alleen maar vreugde kent en dat je lekker lol mag trappen......

Lieve Tess kom terug............!!!!!!!

x.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten