We hebben het hier over Château de Montségur, de belangrijkste vesting van de Katharen die op de berg Montségur werd gebouwd.
Montségur (vrij vertaald veilige berg, hoe ironisch kan het zijn?) is een berg in een noordelijke uitloper van de Pyreneeën op zo'n 20 km van de Franse stad Foix.
Maar wie waren de Katharen eigenlijk?
De Katharen of Albigenzen waren een religieuze groepering. Hun territorium lag in het zuiden van Frankrijk en in West-Duitsland hoewel dit laatste minder bekend was.
De Katharen beschouwden zichzelf als de ware christelijke Kerk, waarin Jezus de centrale plaats innam. Zij waren in wezen tegen de opvattingen van het Oude Testament. De God die daar volgens hen ten tonele verscheen, is schepper van de (slechte) stoffelijke wereld, de Demiurg, zo leerden zij. Daarom werden de Albigenzen als ketters aangezien en door de Rooms-katholieke Kerk en de Franse koningen bloedig vervolgd, tot de laatste Kathaar ...
De ellende voor de Katharen begon met de haatcampagne van paus Innocentius III. In 1204 hebben de Katharen de ruïne van een oude vesting herbouwd. Echter 28 jaar later zou deze door de Kathaarse bisschop van Toulouse worden uitgeroepen tot het zenuwcentrum van het katharisme.
Hierdoor werd Château de Montségur in 1243, de belangrijkste vesting van de Katharen. Uiteindelijk zou het kruisvaardersleger de burcht belegeren, echter eerst zonder veel succes door het niet kunnen gebruiken van katapulten en wegens de grote hoogte van de bergwanden waarop de burcht was gebouwd.
Maar hier zou gauw verandering in komen als een groepje soldaten in het holst van de nacht erin waren geslaagd om een nabij gelegen toren in te nemen, hierdoor konden de kruisvaarders vanaf ongeveer dezelfde hoogte de burcht bestoken.
Op 16 maart 1243 gaven de Katharen en hun verdedigers (heel veel mensen in de burcht waren niet van het Kathaarse geloof) zich over. Bij hun overgave kregen de Katharen en verdedigers de keuze zich te bekeren tot het christendom of anders de brandstapel.
Wat hierna volgt was dat tussen de 200 en 225 Katharen vrijwillig de brandstapel zijn ingelopen. Een vreselijke tafereel moet dat zijn geweest ook voor de mensen en soldaten die dat toen aanschouwd hebben.
Ter nagedachtenis van die Katharen, werd een monument opgericht aan de voet van de berg. De verdedigers konden de burcht levend verlaten.
De oorspronkelijke burcht van de Katharen werd na de belegering door het kruisvaardersleger met de grond gelijk gemaakt, er bleef niets over. Bij de kruisvaardersleger waren ook Tempeliers aanwezig en dat terwijl de Tempeliers een goede band hadden met de Katharen.
Wat de Tempeliers toen nog niet wisten is dat zij 70 jaren later ook opgepakt zouden worden en uiteindelijk ook op de brandstapel zouden belanden. Toen werd in de naam van de kerk iedereen die een zogenaamde ketter of niet christen was werd tot de brandstapel veroordeeld.
Hoe dan ook ik kan het mij niet voorstellen dat geen Kathaar de dans wist te ontspringen, hopelijk is dit wel het geval geweest maar hiervan is natuurlijk geen enkele historische bewijs ... net zo min als toentertijd ook met de Tempeliers is gebeurd.
Er zullen vast en zeker ook een paar Tempeliers zijn ontsnapt maar dat is een andere verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten