Dus per ongeluk nam ik een verkeerde afslag en voor ik het wist reed ik op een fietspad onder de spoorweg door ... bovengekomen zagen we allerlei gebouwen.
Maar bij welke gebouw moesten we zijn?
Na een tijdje rondgereden te hebben zagen we het gebouw waar we moesten zijn, maar parkeerplaatsen ... die waren hier dus niet.
Dus weer terug naar het beginpunt, richting het inmiddels bekende fietspad onder de spoorweg.
Auto in het dichtsbijzijnde parkeerterrein geparkeerd. Nu moesten we lopend door de regen onder de spoorweg door en een heel stuk lopen tot het gebouw waar we moesten zijn.
Nou wat de bereikbaarheid betreft verdient dit gebouw geen punten.
Maar goed, wij naar binnen ... het was behoorlijk druk en ik dacht dat wordt een uur of twee voordat we her weg zijn.
Al met al viel het wel mee achteraf, binnen 20 minuten waren wij aan de beurt, nr. 510 hadden wij. Vervolgens naar het loket gegaan dat op een bord werd aangegeven en ook daar waren we binnen 2 minuten vertrokken.
Onderweg naar de uitgang ging ik even naar de WC dat duurde niet meer dan 1,5 minuut. Toen we de deur van de wachtkamer opendeden ... keek ik Angeleys aan en ook zij gaf blijk van dezelfde verbazing.
Bijna tegelijkertijd zeiden we tegen elkaar: “Waar zijn al die mensen gebleven?”.
Wat was nu het geval?
Toen we naar het loket gingen, waren in de wachtkamer ongeveer een man of 30 achtergebleven, echter in ongeveer 5 minuten (2 minuten bij het loket en 2 voor wc en 1 minuut lopen) was bijna iedereen verdwenen ... ineens zo weg? Hoe kan dit? Heel even had ik de sensatie van timeshifting, oftewel ik was mijn wereld uitgegaan en in een andere wereld terechtgekomen, of dit was een aflevering van LOST?
Hoe dan ook, het was een aparte gewaarwording en we weten nog steeds niet hoe zoveel mensen ineens weg konden zijn?
Gelukkig is het ons gelukt om het gebouw te verlaten.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten