02 februari 2008

Een knuffel ...

Vroeger had ik ook een knuffelbeer, maar naarmate je groeide heb je behoeft aan een andere soort knuffel. We hebben geleerd dat je knuffels mag geven aan je beertje, terwijl die jou geen knuffel kan geven.

Ok, je krijgt een knuffel van je moeder, oma's, en tantes ... en daar blijft het bij. Soms ook van een nichtje maar zelden of nooit van je neefje ... waarom, omdat mannen dat soort dingen niet leren.

Toch zouden ook mannen meer kunnen knuffelen ook onderling, dat heeft niets te maken met het niet mannelijk zijn. In sommige landen kussen mannen ook elkaar ... dus ik zie het probleem niet.

Een knuffel schijnt ons relaxed en gelukkig te maken, nu hoef ik niet meteen iedereen te gaan knuffelen om mij beter te voelen maar dat het zijn uitwerking zal hebben daar ben ik van overtuigd.
Zeker na het filmpje op YouTube gezien te hebben, je wordt echt een stuk vrolijker bij het kijken ervan.

Maar hoe moet je nu een knuffel geven?
Dit laatste is uiteraard voor iedereen verschillend, toch moet je aan een paar basis principes houden:

1. Een knuffel geef je met je hele lichaam;
2. Je geeft gedurende een knuffel geen schouderklopjes;
3. En je geeft het in stilte.

Een knuffel is ook niet bedoeld om energie aan een andere persoon te onttrekken maar juist om het geven. Het is een broederlijke omhelzing, niets meer en niets minder.

Oh ja, je mag best om een knuffel vragen, is niets mis mee.
Angeleyes mag ik een knuffel?



Wil je meer weten over de knuffel campagne , kijk dan
hier.
Veel knuffels!

Geen opmerkingen: