Het S-woord

Wat hebben spinnen en slangen met elkaar gemeen? ze beginnen allemaal met een S. En ik vind het geen leuke insecten/reptielen. Eigenlijk ben ik er best wel bang voor. Ze zijn zo kruiperig en onvoorspelbaar en zo......brrr. Nu gaat het aardig goed met mijn spinnenfobie. Vroeger sloeg ik al op tilt bij een gewone hooiwagen, nu kan ik ze zo aanraken en weghalen. Met de gewone huis en tuin spin gaat het ook goed, zelfs de kruisspin kan ik met de beweging van het propjesschieten (op school, weet je nog?) de andere kant op manoevreren. Eigenlijk gaat dat best goed. Als je bedenkt dat ik vroeger gewoon belaagd werd door die beesten. Werkelijk waar. Liep ik ergens niemand zag ze, maar ik wel. Ze vielen zelfs gewoon zomaar op mijn hoofd of armen, wat grote paniek veroorzaakte. Dat gaat nu ook heel goed, ze vallen niet meer zo spontaan uit de lucht (waar ik blij om ben).

Nu hebben een aantal situaties bijgedragen tot mijn angst voor spinnen. Sowieso gekopieerd gedrag, dus zien dat mensen bang waren voor spinnen, gaf mij de wetenschap: spinnen zijn eng. Later kwam er ook nog gevaarlijk bij, dat haalde ik uit informatie in bibliotheek of internet, de doodsteek bijvoorbeeld door een zwarte weduwe (wat een naam eigenlijk). Ik was klein en zag een keer iemand gewoon praten en ik zie een grote maar dan ook grote spin zo van zijn rug naar zijn schouders kruipen, verder weet ik het niet meer want volgens mij viel ik flauw. Maar het effect was gezet. Angst voor spinnen. Daarnaast heb ik hele rare exemplaren gezien, zelfs witte spinnen (albino’s?) tussen de rotsen in bijvoorbeeld Algarve. Of een witte/grijze in de hoek bij een aanrecht op vakantie precies toen ik een potje weg moest halen daar.....of die ene keer bij dansles, ik zat op een bankje en zie zo dwars lopend over de dansvloer, mijn richting uit (ik zat als genageld op die bank, durfde me niet te veroeren of wat te roepen...) een met haren beklede spin.......oh mijn hemel. Die ging zo langs mijn voeten en kroop in een gat in de vloer, zo de kelder in. Daarom houd ik ook niet zo van kelders, het is toch hun territorium. Maar het gaat al beter hoor......................

Nu slangen. Ze zijn zo glibberig en zo koel/koud geen gevoel. Zo onvoorspelbaar. Ook weer op vakantie, de verhalen over slangen van 10 meter groot op de akkers aldaar. Maar ja als kind is 10 m al gauw 1000 m. En een slang met 1 kop wordt al gauw een slang met 10 koppen, ik bedoel maar. Ook hier is een deel overlevering schuld. Maar daarnaast zag ik ze ook altijd, net zoals de spinnen. Niemand zag ze, nee ik weer.......ik voelde ze gewoon of was het mijn angst? Ging ik op vakantie ergens zitten, even uitrusten, kijk ik naast me, zet mijn hand op een steen, beweeg die steen zo maar ......ligt er een slang onder. Nou je kunt je wel voorstellen he, wat een schrik.

Of die ene keer, het was zo heet op vakantie en ik ben al niet zo’n held met het zwemmen in binnenlandse meren en rivieren. Want onbewust vertelt mijn angst mij, daar zitten slangen. Maar ja het was zo heet en soms breekt nood wetten. Dus helemaal gepakt met flippers aan mijn voeten zo het meer in. Flippers aan omdat ik geen contact wil met die glibberige modder onder mijn voeten, wie weet wat daar weer in zit. Dus zo het water in en na afgekoeld te zijn gelijk weer terug op de kant. En zo sta ik aan de rand met mijn flippers in het water, naar het water te kijken. Ik kijk links en zie iets in het water. Ik kijk weer terug, ik zie iets meedeinen met het water. Ha registreert mijn brein, een stok!. Fijn een stok. Maar toch iets klopt niet. Een stok geeft erg mee met het water en dit niet. Nog een keer checken. Stok? Deint mee met water? Nee. Oh wat is het dan? Nou toen sloeg het alarm toe. Het was een slang, dus ik schreeuwen slang, slang, slang...je had iedereen moeten zien zwemmen naar de kant toe, die dachten dat het om een reuze slang ging natuurlijk. Ik keek opzij ik zag allemaal van die slangekopjes net boven het water...ik bedoel maar zo...

Of wat dacht je toen wederom op vakantie ergens in de bergen, bloedje heet, een kronkelend beekje. Even afkoelen dachten we met z’n allen. Iedereen in het beekje poedelen, behalve angeleyes he! Die was lekker haar dochtertje (toen nog heel klein) in het koele water aan het dompelen en er een spelletje van te maken. Nou het zal angeleyes niet zijn, of die voelt alweer ergens een slang. Nou, we schrokken ons kapot, waar we lekker aan het poedelen waren onder een grot vandaan kwam daar een hele grote en dikke slang uit, zwom zo langs ons dochtertje ...nou en ik zie spoken he!!! Zo net goed, hebben zij ook eens gezien dat ik gewoon gelijk heb, er zijn overal slangen, punt uit!. Het is ons zelfs gelukt om die slang op foto vast te leggen...dus het is geen fabeltje.

Maar om van mijn slangenangst af te komen, deed ik iets heel moedigs. Er waren buren die pas een slang hadden. Weliswaar eentje die 5 meter of meer kon worden maar toen was ze nog aardig klein en ik wist niet dat ze later haar baas zou bijten. Ja bijten echt waar. Dat had ik toen niet moeten weten anders had ik Harley (zo heette ze) nooit aangeraakt. Want dat had ik dus gedaan je kunt beter je angst tegemoet treden en zo heb ik het gewaagd haar vast te pakken en aan te raken. Wat een gladde huid........maar ik was ook blij dat Harley lekker weg was. Die buren zijn verhuisd, dus geen Harley meer. (gelukkig).

Gelukkig hebben mijn buren geen spinnen en slangen, althans dat ik weet en misschien wil ik het niet weten ook. Maar Hawk hoe zit het met jouw H-, K- en S-woord?